Eg sit i stova og skriv. Kiker ut vindauget og ser bort til Toftevågen. Eg har flytta hit etter at side 150 i boka blei skrive, der det handla om bonden Andersen Lande på Halsnøy og Anne Mortensdotter på nedre Tofte.
For nokre dagar sidan hadde eg gleda av å vera middagsgjest i eit flott gardshus på Halsnøy som ikkje ein gong var nytt då Skou var i området.
Alt kjem så nær!
Dei siste åra er Postvegen opprusta så ein no kan fylgja vegen frå Utåker til Husnes. Og den passerer stovedøra. Når Skou skulle frå Skudenes og innover Hardanger på sine siste turar som kramkar, gjekk han truleg på denne vegen. 100 meter frå der eg sit no.
Alt kjem så nær!
Før han tok fatt på kramkar-reisa, var han innom Hilleslands bokhandel og fekk med likt og ulikt i kramkassa som han skulle selja undervegs. Då eg skreiv boka visste eg ikkje kva type varer han hadde med seg. Nyleg fortale Hans Magnus Hillesland at faren hadde sagt at Skou kom på bokhandelen og henta varer. Varene blei sirleg noterte i ei bok, så han kunne gjera opp for seg då han kom tilbake.
Alt kjem så nær!
Ein nær slektning av Skou fekk fosterforeldre på Sunde; Haktorsen. Og eg som trudde familiehistoria handla om Rogaland. Det er nokre få kilometer herifrå til Sunde.
Alt kjem så nær!
Boka er lesen av mange etterkommarar av Skou. Tilbakemeldingar kjem inn. Og mange takkar for boka. Kjenslene er blanda. Slektskapet med Skou har ikkje alltid vore lett å vedstå seg. Den yngste generasjonen takkar varmt og seier at dei vil ta til seg det eg har skrive: At dei har grunn til å vera stolte over å vera etterkommarar etter Martin Johan Mathiassen Skou!
Alt kjem så nær!
Det meste er nært. :) Når man ser etter.
SvarSlettGod pinse :)